Pokerface

Daar stond ik dan, voor een volle zaal met mensen die nog zonder dat ik een woord had gesproken al een hekel aan mij hadden. Ik was gevraagd om een presentatie te geven aan ondernemers uit de kinderopvang over het toezicht op de kwaliteit en over handhaving. Een onderwerp waar de meeste kinderdagverblijven niet om stonden te springen, op zijn minst nerveus van werden en in sommige gevallen zelfs volop tegen in de weerstand gingen.

Ik was pas drie maanden eerder gestart in de rol van inspecteur en ik wilde me graag bewijzen, dus ik bood mezelf vrijwillig aan, mede omdat niemand anders in mijn team de uitdaging aandurfde. Het zweet stond in mijn handpalmen en mijn adem zat hoog in mijn borstkas. Ik probeerde stevig te staan maar het voelde alsof ik geen vat had op de grond onder mijn voeten. Toch gaf ik een goede presentatie, want ik moest en zou presteren en zette gewoon mijn pokerface op. Mijn collega´s waren vol lof over hoe goed het ging: ´Je leek helemaal niet nerveus.´

Foto: iStock

Grof geweld
Ik leek het misschien niet, maar ik was het wel. En hoe dapper mijn collega´s mij op dat moment vonden, zo stoer was ik helemaal niet. Ik negeerde namelijk alle signalen in mijn lichaam. Het stemmetje in mij, dat gehoord en gekalmeerd wilde worden, werd volledig opzij gezet. Ik luisterde niet en overreed met grof geweld. Ik gaf geen ruimte aan wat ik voelde en dat deed ik niet alleen tijdens die presentatie, maar jarenlang, dag in dag uit.

Spanning in mijn lijf
Ondertussen stapelde de spanning in mijn lichaam zich op, maar ik merkte dat het onderdrukken steeds minder goed lukte. Er kwam zo nu en dan iets van die emoties op een ongecontroleerde manier naar buiten, met huilbuien op mijn werk tot gevolg. Waar ik eerder zo goed presteerde onder druk, lukte het me op een dag niet eens meer om een simpele mail te schrijven. En toen viel ik om.

Innerlijke onrust
Inmiddels ben ik een paar jaar ouder en wijzer. Nu weet ik dat het juist stoer is om naar die innerlijke onrust toe te gaan en aandacht te geven aan wat er binnenin mij gebeurt, in plaats van het negeren. Het is veel dapperder om angst te voelen, het te erkennen en dan toch die presentatie geven. Of in het geval van verlatingsangst: toch de neiging weerstaan om jouw vriends appjes te controleren. 

Reflecteren
Het helpt om te observeren wat er met je gebeurt in zo'n situatie en daarop reflecteren. Misschien neemt in eerste instantie de onrust toe. Misschien merk je dat wanneer je ruimte geeft aan deze gevoelens door rustig te ademen dat de onrust vervolgens ook weer zakt. Of je merkt het tegenovergestelde: dat de onrust juist omslaat in angst. Wat denk je? Wat voel je? Kan je erbij blijven? Of ben je geneigd om je gevoelens te dempen? 

In dit gratis E-book neem ik jou aan de hand om in 6 stappen van onrust in de liefde naar flow te gaan. Je kan het hier aanvragen:

Door met aandacht bij jouw gevoelswereld te zijn, leer je jezelf steeds beter kennen. Je ontdekt wat jouw triggers zijn en waardoor angst erger of minder erg wordt. Wanneer je hier steeds beter in bent kan je ook leren oude pijn te helen. Het boek Bang hart reset helpt jou daarbij, waardoor je een transformatie doormaakt naar een krachtige, intuïtieve vrouw vol zelfvertrouwen. je bent als het ware jouw eigen mentor doordat je steeds beter leert vertrouwen op jouw eigen innerlijke gids. 

Lukt het niet alleen? Ik ben er voor jou. Neem contact op voor de mogelijkheden.