Er wordt vaak over gesproken: de ware liefde. Bestaat er zoiets als een soulmate of een tweelingziel? De meningen zijn verdeeld. En als het al bestaat, zijn relaties met deze persoon dan vrij van problemen?

Schaarste

Natuurlijk staat het je vrij om te geloven wat je wil geloven. Ik vind het idee dat er maar 1 perfecte match rondloopt echter een beperkende gedachte die het leven als single niet gemakkelijker maakt. Want hoe vind je dan die ene? En hoe kan iemand dan ooit voldoen aan jouw wensenlijst? Daarbij gaat dit idee uit van schaarste, terwijl ik geloof dat je meer dan een keer in je leven een grote liefde kan hebben. Bovendien geloof ik dat er genoeg ruimte is in je hart om van meer dan een persoon te houden.

Zelfliefde

Voor mij betekent ware liefde allereerst de liefde voor jezelf. Vaak denken mensen bij zelfliefde dat je alles van jezelf fantastisch moet vinden. Dat bedoel ik niet. Het is namelijk ontzettend moeilijk om de delen van jezelf die je afwijst ineens te omarmen en bejubelen. Ware zelfliefde betekent voor mij dichtbij jezelf en je eigen gevoelens blijven tijdens het daten. Dat betekent dat je je niet (onbewust) anders gaat gedragen om de ander te imponeren of de dingen waar je je onzeker over voelt probeert te verbergen. Het betekent dat je in het contact met de ander goed voor je eigen grenzen en behoeften zorgt. Wat bijvoorbeeld vaak gebeurt is dat mensen vanuit onzekerheid de wensen en behoeften van de ander belangrijker maken dan die van zichzelf. Dit gebeurt vaak subtiel en onbewust totdat je ontdekt dat je niet volledig jezelf kan zijn in het contact. Dat wil je voorkomen.

Zelfbewust en verantwoordelijk voor je eigen gedrag

En ware liefde betekent voor mij nog meer. Ik geloof dat relaties waarin je beide zelfbewust bent van je gedrag en waarbij je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen reacties de ware liefde het meest benadert. Vaak is liefde in relaties helaas niet helemaal onvoorwaardelijk en wat mij betreft dus geen ware liefde. Meestal is het een soort uitruil van affectie, bevestiging en waardering. Daar bovenop komt vaak nog een machtsstrijd over allerlei dagelijkse beslommeringen zoals wie het meest doet in het huishouden, wie de kostwinnaar is en zelfs wie de leiding neemt in de slaapkamer. Begrijp me niet verkeerd. Iedereen heeft affectie en verbinding met anderen nodig en het is fijn als een relatie die elementen bevat. Het probleem ontstaat wanneer je dit soort zaken geeft met als doel iets terug te krijgen. Bijvoorbeeld door je gevoelens voor de ander te uiten met lieve woordjes in de hoop dat de ander dit beantwoord op een zelfde manier. Of dat de dingen die je voor elkaar doet op een weegschaal worden gelegd. Liefde is niet altijd gelijk oversteken. Soms geeft de een meer en soms de ander. Het gaat om de intentie dat je geeft gewoon omdat je van elkaar houdt zonder iets terug te verwachten.

TIPS

Wil je ook dit soort liefde ervaren waarin je helemaal jezelf kan zijn? Wat mij betreft zijn hiervoor de volgende ingrediënten nodig:

• Je bent allebei zelfbewust, dit betekent dat je contact kan maken met je binnenwereld (wat je denkt en voelt) en dat je kan reflecteren op je eigen emoties en reacties.
• Je neemt beiden hiervoor verantwoordelijkheid: stel dat je je niet gehoord of gezien voelt door je geliefde dan komt dat vaak voort uit onverwerkt oud zeer. Dat wat je partner zegt of doet is in dat geval enkel een vinger op de zere plek. Kijk eerst het oud zeer aan in plaats van je partner. Je probeert je daarbij te verplaatsen in de gedachten en gevoelens van je partner en je toont empathie.
• Je ondersteunt elkaars persoonlijke ontwikkeling: een relatie vraagt volgens mij altijd om een balans zoeken tussen verbinding en autonomie. Dit betekent dat je elkaar de ruimte geeft om eigen passies en interesses te volgen. Hierbij is het belangrijk dat de ruimte van de een niet ten koste gaat van de ruimte van de ander om zichzelf te zijn.

Thuiskomen bij elkaar

Bij ware liefde denk ik dus niet aan de romantische verhalen zoals in films en liefdesliedjes. Ware liefde betekent voor mij wel dat je relatie de plek is waar je thuiskomt omdat je je veilig voelt om ook je eigenaardigheden en kwetsbaarheden te laten zien. Dat je luidkeels kan zingen onder de douche als je daar zin in hebt, zelfs als het vals is. Dat je een dansje kan maken in de woonkamer en dat je je niet hoeft te schamen voor een extra pondje op je heupen.

Bereidheid om pijnlijke emoties aan te kijken

En wat voor jou geldt zou ook moeten gelden voor je partner. Dit betekent wat mij betreft dat je je partner vrij laat om te zijn wie hij of zij wil zijn. En dat je elkaar steunt in de keuzes die je wil maken. Zelfs als dat keuzes zijn die je zelf niet zou maken of keuzes die betekenen dat iemand een andere richting op beweegt dan die van jou. Denk bijvoorbeeld aan een baan opzeggen, voor een paar maanden naar het buitenland gaan, enz. Wanneer je elkaar vrij laat om echt te zijn wie je wil zijn dan kan dat zelfs betekenen dat je partner dingen doet die jou angstig of onzeker maken. In dat geval betekent ware liefde de bereidheid om die emoties bij jezelf aan te kijken terwijl je de ander loslaat. En nee, dat is niet altijd romantisch en ja dat doet soms pijn maar het is wel de enige weg naar vrijheid in verbinding.